Χαιρετισμός του ΔΣ του Συλλόγου
Γονέων του 3ου Γυμνασίου Ηρακλείου στην εκδήλωση παρουσίαση «Επιρροή της Χρήσης του Διαδικτύου στους
μαθητές» και «Σχέσεις εκπαιδευτικών –
μαθητών»
Ηράκλειο 1/4/2024
Αγαπητοί
γονείς, Αγαπητοί Εκπαιδευτικοί
Το
ΔΣ του Συλλόγου Γονέων του 3ου Γυμνασίου Ηρακλείου χαιρετίζει τους
γονείς και τους εκπαιδευτικούς που παρευρίσκονται σήμερα σε αυτή την εκδήλωση.
Σας συγχαίρει για την πραγματοποίηση αυτής
της πρωτοβουλίας γύρω από ένα ζήτημα το οποίο έχει ποικίλες διαστάσεις τις
οποίες τις παρατηρούμε και τις βιώνουμε στην καθημερινότητα μας και στην
καθημερινή ενασχόληση με τα παιδιά μας.
Σας
καλούμε και από αυτό το βήμα στην εκδήλωση που διοργανώνουμε ως ΔΣ του Συλλόγου
Γονέων του 3ου Γυμνασίου Ηρακλείου, την επόμενη Δευτέρα 8 Απριλίου
στις 18:00 σε αυτήν εδώ την αίθουσα (αίθουσα πολλαπλών) με
θέμα: «Νεανική παραβατική συμπεριφορά και βία στα σχολεία» με
ομιλήτρια την Ψυχίατρο Αναστασάκη Μαρία.
Η
τεχνολογία αποτελεί αναμφισβήτητα μέρος της σύγχρονης ζωής. Η ανάπτυξη της
τεχνολογίας έχει δώσει στον άνθρωπο εργαλεία που μπορεί να τα αξιοποιήσει για
να βελτιώσει τους όρους ζωής του, είναι μάλιστα αναγκαία και θεμιτή όταν
συντελείται στο πλαίσιο της ικανοποίησης των αναγκών των πολλών (π.χ. ιατρική,
επιστήμη, τεχνογνωσία μηχανημάτων, επικοινωνία, διασκέδαση κ.ά.) το διαδίκτυο
αποτελεί μια πτυχή αυτής της ανάπτυξης.
Η
χρήση όμως της τεχνολογίας, των σύγχρονων μέσων, δεν μπορεί να μην εκφραστεί
και στην Εκπαίδευση και φυσικά δεν μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε φοβικά, ούτε
με όρους ρομαντισμού και επιστροφής σε μια προηγούμενη εποχή. Σε καμία
περίπτωση δεν «ξορκίζουμε» το μέσο - εργαλείο.
Η συζήτηση για την είσοδο των νέων
τεχνολογιών στα σχολεία και για τους τρόπους αξιοποίησής τους έχει ξεκινήσει
στη χώρα μας από τη δεκαετία του '90 και κυρίως απ' όταν μπήκε το διαδίκτυο στη
ζωή μας και επανέρχεται διαρκώς με διάφορες αφορμές, με καταλυτική βέβαια την
περίοδο της πανδημίας και της γενικευμένης τηλεκπαίδευσης.
Για παράδειγμα, η περίοδος της «καραντίνας»
έφερε ακόμα μεγαλύτερη πρόσδεση των παιδιών με τις οθόνες κι αυτό έγινε
αντικειμενικά, αφού τα παιδιά στερήθηκαν τον ζωτικό κοινωνικό τους χώρο, το
σχολείο. Όμως το αποτύπωμα αυτής της πρόσδεσης, σε συνδυασμό με την απότομη
έλλειψη διαπροσωπικών κοινωνικών σχέσεων με συνομήλικους, φαίνεται σήμερα πιο
έντονα, με άνοδο βίαιων συμπεριφορών ή με τάσεις απομόνωσης που παρουσιάζουν
αρκετά παιδιά. Ακόμα και μια τάση υποκατάστασης της άμεσης δια ζώσης
επικοινωνίας με την χρήση των ΜΚΔ (Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης).
Σε
αυτό το σημείο, μιας και συνδέεται με το θέμα της υποκατάστασης της δια ζώσης επικοινωνίας,
πριν προχωρήσουμε στις σκέψεις μας για τη σημερινή εκδήλωση, θα θέλαμε να
ζητήσουμε μια ειλικρινή συγγνώμη από όλους τους γονείς για τα mail των
παραιτήσεων που λάβατε από το επίσημο e-mail του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων χωρίς
την έγκριση της πλειοψηφίας του ΔΣ για την αποστολή τους.
Μιας
αυθαίρετης πράξης εν αγνοία του ΔΣ, χωρίς την στοιχειώδη ενημέρωση των μελών
και της Προέδρου για την πρόθεση μιας τέτοιας ενέργειας από τα τρία μέλη του ΔΣ.
Πραγματοποιήθηκαν
δύο συνεδριάσεις του ΔΣ στις οποίες δεν παρευρέθηκαν αυτοπροσώπως για να τις
καταθέσουν υπερασπιζόμενοι τις απόψεις τους και τους λόγους τους, ώστε να τις
συζητήσουμε ως συλλογικό όργανο αυτές, αλλά και να προχωρήσουμε σε έγκριση ή
όχι των παραιτήσεων αυτών.
Όλες
αυτές τις μέρες, δίχως την παρουσία των μελών αυτών δεν προχωρήσαμε ερήμην τους
σε έγκριση των παραιτήσεων… Αντιθέτως βλέπαμε κι εμείς τις αναρτήσεις τους
μεταγενέστερα (27/3) μέχρι και στο επίσημο blog του Συλλόγου που κανονικά το
χειρίζεται το ΔΣ.
Το
ΔΣ του Συλλόγου μας εξακολουθεί να βρίσκεται και τώρα σε ισχύ με την ύπαρξη
απαρτίας με 6 στα 9 μέλη, καθώς επίσης υπάρχουν τα αναπληρωματικά μέλη που θα
αναπληρώσουν. Σήμερα κιόλας θα συνεδριάσει στις 20:00 στο κεντρικό κτίριο, όπου
και καλείστε να παρευρεθείτε εάν το επιθυμείτε.
Ας
επιστρέψουμε, έπειτα από αυτό το δυσάρεστο διάλλειμα, στη συνέχεια της
παράθεσης των σκέψεων μας για την εκδήλωση.
Πλευρές αυτής της συζήτησης (για την είσοδο των νέων τεχνολογιών στα
σχολεία και για τους τρόπους αξιοποίησής τους) ήρθαν και πάλι στη
δημοσιότητα πρόσφατα με αφορμή δύο συστάσεις της UNESCO, του οργανισμού δηλαδή
του ΟΗΕ για την Εκπαίδευση, την επιστήμη και τον Πολιτισμό. Η πρώτη από
αυτές, τον περασμένο Ιούλη του 2023, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για
την υπερβολική χρήση smartphones, ζητώντας την απαγόρευσή τους στα σχολεία σε
όλο τον κόσμο, ενώ η δεύτερη, στις αρχές Σεπτέμβρη του 2023, έθετε
μια σειρά από ζητήματα για τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στα σχολεία, σημειώνοντας
ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης στην Εκπαίδευση
από μαθητές κάτω των 13 ετών.
Η
UNESCO σημειώνει ότι η υπερβολική χρήση των κινητών
τηλεφώνων επηρεάζει τη μάθηση, ενώ προσθέτει ότι η ψηφιακή τεχνολογία στην
Εκπαίδευση πρέπει να χρησιμεύει ως εργαλείο αντί να έχει προτεραιότητα. «Οι χώρες πρέπει να δώσουν καλύτερη
καθοδήγηση σχετικά με το ποια τεχνολογία επιτρέπεται στο σχολείο και ποια όχι,
καθώς και για την υπεύθυνη χρήση της. Μόνο η τεχνολογία που έχει σαφή ρόλο στην
υποστήριξη της μάθησης θα πρέπει να επιτρέπεται στο σχολείο», σημειώνεται
στα δελτία της UNESCO.
Η τεχνολογία δεν μπορεί να
υποκαταστήσει την ανθρώπινη επαφή της διδασκαλίας
Τα
παραπάνω βασίστηκαν σε μια αναλυτική μελέτη του ΟΗΕ που αποτυπώνεται στην
Παγκόσμια Έκθεση Παρακολούθησης της Εκπαίδευσης 2023, η οποία εισαγωγικά
σημειώνει: «Η υιοθέτηση της ψηφιακής τεχνολογίας έχει οδηγήσει σε πολλές
αλλαγές στην Εκπαίδευση και τη μάθηση, ωστόσο είναι συζητήσιμο εάν η τεχνολογία
έχει μεταμορφώσει την Εκπαίδευση όπως πολλοί ισχυρίζονται. Η εφαρμογή της
ψηφιακής τεχνολογίας ποικίλλει ανάλογα με την κοινότητα και το
κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, την προθυμία και την ετοιμότητα των εκπαιδευτικών,
το επίπεδο εκπαίδευσης και το εισόδημα της χώρας. Εκτός από τις πιο προηγμένες
τεχνολογικά χώρες, οι υπολογιστές και οι συσκευές δεν χρησιμοποιούνται στις
τάξεις σε μεγάλη κλίμακα. Επιπλέον, τα στοιχεία είναι μεικτά σχετικά με τον
αντίκτυπό τους. Το βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο κόστος χρήσης της ψηφιακής
τεχνολογίας φαίνεται να είναι σημαντικά υποτιμημένο. Οι πιο μειονεκτούντες
στερούνται συνήθως την ευκαιρία να επωφεληθούν (...)».
Η
έκθεση υπογραμμίζει
«τη σημασία τού να μάθουμε να ζούμε τόσο με, όσο και χωρίς την ψηφιακή
τεχνολογία. Να λαμβάνουμε ό,τι χρειάζεται από μια πληθώρα πληροφοριών, αλλά να
αγνοούμε ό,τι δεν είναι απαραίτητο. Να αφήσουμε την τεχνολογία να υποστηρίξει,
αλλά ποτέ να μην υποκαταστήσει, την ανθρώπινη σύνδεση στην οποία βασίζονται η
διδασκαλία και η μάθηση. Η εστίαση πρέπει να είναι στα
μαθησιακά αποτελέσματα και όχι στις ψηφιακές εισροές. Για να συμβάλει στη
βελτίωση της μάθησης, η ψηφιακή τεχνολογία δεν πρέπει να είναι υποκατάστατο,
αλλά συμπλήρωμα της πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδρασης με τους δασκάλους».
Πιο
αναλυτικά, στο κεφάλαιο που αφορά τη διδασκαλία και τη μάθηση σημειώνεται
μεταξύ άλλων: «Σε αντίθεση με τις δυνατότητες της ψηφιακής τεχνολογίας να
βελτιώσει την εκπαίδευση, υπάρχουν επίσης κίνδυνοι των ΤΠΕ (Τεχνολογίες
Πληροφορικής και Επικοινωνιών) στην Εκπαίδευση, οι οποίοι συχνά αγνοούνται από
την έρευνα και τις αξιολογήσεις. Η χρήση συσκευών από τους μαθητές πέρα από ένα
μέτριο όριο μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ακαδημαϊκή επίδοση. Η χρήση
smartphone και υπολογιστών διακόπτει τη μαθησιακή δραστηριότητα στην τάξη και
στο σπίτι.
Ποιος
ο ρόλος του σχολείου; Να εκπαιδεύσει μαθητές και γονείς με
τον σωστό και ολοκληρωμένο τρόπο στη χρήση αλλά και τον ευρύτερο ρόλο τους.
Εστιάζουμε στον τρόπο με τον οποίο τα αξιοποιούμε και ποιες ανάγκες μας ικανοποιούν
σε κάθε στιγμή της ζωής μας.
Δεν
μπορούμε να στερήσουμε από κανένα παιδί την επαφή με το διαδίκτυο, αλλά πρέπει
ανάλογα με την ηλικία και το αναπτυξιακό του στάδιο να θέτουμε σαφή όρια,
συζητώντας με τα παιδιά μας, ώστε να γίνεται κατανοητό ότι η χρήση και η
κατάχρηση έχουν μια σοβαρή ποιοτική διαφορά: Ότι χωρίς μέτρο και κατανόηση του
ποια ανάγκη έρχεται να μου καλύψει η χρήση, πολύ εύκολα μπορεί να μετατραπεί
από ευχαρίστηση, χαλάρωση, γνώση, σε «δεσμά» που δεν με αφήνουν να «σηκώσω
κεφάλι» και να έχω κοινωνική ζωή.
Γονείς και εκπαιδευτικοί χρειάζεται
να θυμόμαστε ότι ένα παιδί έχει ανάγκη:
- Αγάπη, άρα ρωτάμε για την προσωπική
του ζωή, επικροτούμε θετικές ενέργειες, το ενθαρρύνουμε.
- Να διαφέρει, άρα το βοηθάμε να βρει
τις κλίσεις του.
- Οριοθέτηση, άρα του διαμορφώνουμε
ένα ασφαλές περιβάλλον, θέτοντας όρια ανάλογα με την ηλικία του, βοηθώντας
το να κατανοήσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.
- Να το ακούμε, άρα φροντίζουμε να
περνάμε ουσιαστικό χρόνο μαζί με το παιδί.
Σημαντική
είναι και η δική μας στάση ζωής, είτε ως γονείς είτε ως εκπαιδευτικοί, γιατί το
παιδί μαθαίνει πιο εύκολα με αυτό που βλέπει. Άρα οφείλουμε κι εμείς να δίνουμε το μήνυμα
στα παιδιά ότι η ζωή είναι κοινωνικές σχέσεις, κοινωνικές συναναστροφές, με
συμμετοχή στην κοινωνική δράση. Η δική
μας παθητική στάση για τη ζωή σίγουρα συμβάλλει σε παθητικά παιδιά για το
κοινωνικό γίγνεσθαι και δίνει το ερέθισμα για περισσότερη ενασχόληση με τον
«εικονικό κόσμο» της κάθε οθόνης.
Οι
γονείς σήμερα έχουμε κάθε λόγο να προβληματιζόμαστε, να αγωνιούμε για πολλές
πλευρές της διαπαιδαγώγησης και της ανατροφής των παιδιών μας, μερικές φορές ακόμα και να στενάζουμε κάτω από
το βάρος των υποχρεώσεων και των ευθυνών. Όσο όμως ονειρευόμαστε έναν καλύτερο
κόσμο για τα παιδιά μας, άλλο τόσο οφείλουμε
να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να δράσουμε και να διεκδικήσουμε όλα όσα έχουν
ανάγκη και μπορεί η κοινωνία μας να τους προσφέρει σήμερα.
Το ΔΣ του Συλλόγου Γονέων του 3ου
Γυμνασίου Ηρακλείου